W XVIII wieku w pałacu powstały skrzydła boczne i dodatkowy jednopiętrowy budynek. Przebudowany został budynek bramny i cała wschodnia strona budowli. Stronę północną zabudowano piętrowym obiektem gospodarczo-mieszkalnym. Ważnym rozdziałem w istnieniu zamku był ród Hohenlohe, którego kolejni następcy stawali się jego właścicielami. Hugo Hohenlohe – Öhringen otrzymał nawet tytuł księcia Ujazdu od króla pruskiego Wilhelma I w 1861 roku. W międzyczasie zamek przeszedł kolejną przebudowę, tym razem stał się okazałym barokowo-manierystycznym pałacem. Zmieniła się elewacja zewnętrzna, dobudowano piękny taras i schody prowadzące do parku. Przebudowie uległy pomieszczenia i dach. Pozostałości herbu rodowego Hohenlohe – Öhringen znajdowały się nad bramą wjazdową, obecnie jednak umieszczono tam kopię.
